Þórsmörk er ein af fegurstu náttúruperlum landsins, umlukin fögrum fjöllum, jöklum og jökulám. Hér með sanni segja að sjón sé sögu ríkari, því til að gera Þórsmörk sanngjörn skil í orðum þarf heila bók, sem reyndar er komin út og skrifuð af Þórði Tómassyni í Skógum. Mikil gróðursæld er í Þórsmörk, þéttvaxið og hávaxið kjarr, grösugir dalir og fallegir lækir. Andstæður í náttúrunni eru miklar og óhætt er að segja að Þórsmörk sé sá staður, sem íslenskir ferðamenn sækja hvað mest til.
Ekki er fært venjulegum bílum í Þórsmörk og notast er við fjallabíla og sérbúnar rútur. Sama er, hve farartækið er vel útbúið. Enginn ókunnugur ætti að fara yfir árnar á leið í Þórsmörk nema með leiðsögn kunnugra og aldrei einir síns liðs.
Það er erfitt að komast í Þórsmörk, en sannarlega þess virði. Á milli Þórsmerkur og Landmannalauga er ein vinsælasta gönguleið landsins, „ Laugavegurinn”, og á nafngiftin vel við. Önnur gönguleið frá Þórsmörk er yfir Fimmvörðuháls. Norðan Þórsmerkur (Þröngár) og austan Markarfljóts er afréttur Vestur-Eyfellinga, Almenningar, sem má muna fífil sinn fegurri. Norðan Syðri-Emstruár taka við Emstrur, afréttur Fljótshlíðinga, allt að Nyrðri-Emstruá. Um þessar slóðir liggur Laugavegurinn.
20.03.2010. Jafndægur að vori. Rétt fyrir miðnættið hófst sprungugos (suðvestur-norðaustur) á Fimmvörðuhálsinum norðanverðum, skammt vestan gönguleiðarinnar. Sprungan var u.þ.b. hálfs kílómetra löng og náði ekki undir jökul. Því var ekki óttast um flóð í kjölfarið. Íbúar svæðisins undir Eyjafjöllum og í Fljótshlíð voru fluttir brott í öryggisskyni. Þeir fengu þó að fara heim til að sinna skepnum 21.03.10. Vegum var lokað um svæðin. Almannavarnarnefndir sátu á rökstólum um framhald aðgerða. Hinn 22. marz rann hraun yfir gönguleiðina og niður í Hrunagil, þannig að goslengd ræður því, hvenær hún verður nothæf á ný. Hraunfossinn niður í Hrunagilið er rúmlega 200 metra hár og út úr því rennur hraunið í átt að Krossáraurum. Mjög slæmt veður var á Suðurlandi 22. og aðfararnótt hins 23. marz, þannig að náttúruvísindamenn komust ekki alveg að gosstöðvunum. Hinn 23. marz var rætt um aðgengi ferðamanna að gosinu. Hinn 26. marz fór hraun að flæða niður í Hvannárgil, þar sem nýr hraunfoss myndaðist, og hélt áfram að renna niður í Hvannárgil í átt að Krossáraurum í báðum tilfellum.
31.03.10. Um kl. 18:50 opnaðist gossprunga með nv-sa stefnu norðvestan nýja gígsins, nær Hvannárgili, vestan Heljarkambs. Þaðan rann meira hraun niður í gilið. Virknin í fyrsta gígnum hafði dregizt saman í tvo stróka í stað 12-15, sem fækkaði smám saman í fimm og síðan færri. Björgunarsveitir og lögregla á staðnum rýmdu svæðið við eldstöðvarnar, lét ferja göngufólk úr Þórsmörk og Goðalandi niður á Morinsheiði og skipaði síðan brottflutning þaðan. Leiðum inn í Þórsmörk var svo lokað. Daginn eftir var ferðabanni aflétt, en hættusvæði var innan fimm kílómetra radíuss frá gosstöðvunum og fólki var ekki hleypt nær þeim en í eins kílómetra fjarlægð.
07.04.10. Gos hætti á upprunalegu sprungunni og var komið niður í einn gíg (strók) í hinni yngri. Ekki var talið að hraunrennsli hefði minnkað niður í Hvannárgil, en ekkert hraun rann lengur niður í Hrunagil.
12.-13. apríl 2010. Engin merki um bráðna kviku í eldstöðinni, sem myndaðist 31. marz. Annaðhvort er nú goshlé eða goslok.
14. apríl 2010. Skömmu eftir miðnætti hófst gos í aðalgíg (dyngju) Eyjafjalla og flóð hófst, aðallega til norðurs út í Markarfljót, en einnig til suðurs, niður að Þorvaldseyri. Þjóðvegur 1 var rofinn við nýju Markarfljótsbrúna og landbrot og vegaskemmdir eru fyrirséðar vegna flóðsins í suðurátt undir Eyjafjöllum. Í vestanáttinni varð mikið öskufall í Skaftártungu, Meðallandi, Landbroti og lengra austur á bóginn. Flugstoðir gerðu áætlun um hindranir í millilandaflugi til Norður-Evrópu (Skandínavíu) vegna öskudreifingarinnar. Gosinu lauk hinn 23. maí 2010.
Þetta gos er talið tilheyra Eyjafjallaeldstöðinni. Hún hefur gosið 4 sinnum á sögulegum tíma, árin 920, 1612, 1821-23. og apríl 2010-23. maí 2012.
