Laxárstöð I er elsta stöðin í Laxá og nýtir efri hluta fallsins við Brúar. Frá stíflu efst í gljúfrunum er
Laxárstöð II nýtir neðri hluta fallsins við Brúa. Áin er stífluð um 300 m neðan við stöðvarhús Laxár I og
Laxárstöð III er yngsta aflstöðin í Laxá. Hvelfing sem hýsir vélasamstæðu stöðvarinnar var upphaflega hönnuð fyrir tvær 25 MW vatnsvélar.
Árið 1933 reisti Stefán Runólfsson vatnsaflsstöð hjá Laxárvatni, skammt frá Blönduósi. Vélar voru fengnar notaðar frá Noregi og prófaðar fyrir
Við gangsetningu Ljósafossstöðvar árið 1937 var framboð rafmagns á höfuðborgarsvæðinu fjórfaldað. Möguleiki skapaðist á að nota rafmagnseldavélar í stað kolavéla
Á árinu 1956 hófu Rafmagnsveitur ríkisins byggingu virkjunar í Mjólká sem nýtti fallið úr Borgarhvilft niður í Borgarfjörð, u.þ.b. 210
Mýrarárvirkjun er minnsta vatnsvél Orkubús Vestfjarða sem nú er í rekstri, en álagið á henni er daglega um 30-40 kW.
Orkubú Vestfjarða HF var stofnað á grundvelli laga frá 2001. Orkubú Vestfjarða HF tók til starfa 1. júlí 2001. Orkubú
Orkuveita Reykjavíkur varð til við samruna Hitaveitunnar og Rafmagnsveitunnar og hóf starfsemi hinn
1. janúar 1999. Vatnsveitan sameinaðist Orkuveitunni um áramótin 2000
Tilgangur Rafmagnsveitunnar er að dreifa og selja raforku og því eru kaupendurnir eða notendurnir raunverulega það, sem öll starfsemin beinist
Hlutverk RARIK er að afla, flytja, dreifa og selja orku, og stuðla þannig að aukinni verðmætasköpun og farsæld í landinu.
Hinn 13.febrúar 1937 náðist langþráður áfangi í raforkumálum Ísfirðinga. Þá fengu bæjarbúar í fyrsta sinn raforku frá vatnsaflsvirkjuninni í Engidal
Samkvæmt ævisögu athafnamannsins Einars Guðfinnssonar má líklega rekja forsögu þessarar virkjunar til ársins 1919, þegar Jón J. Fannberg var oddviti
Fossá á upptök sín í Snæfellsjökli. Hún rennur neðanjarðar í vikurjarðlögum þar til hún sprettur fram Í lindum við Gerðuberg.
Sigöldustöð var byggð í kjölfar fyrstu aflstöðvar Landsvirkjunar, Búrfellsstöðvar. Þegar hún var í byggingu var unnið í kapp við tímann því mikil þörf var orðin á fleiri vatnsaflsvirkjunum
Smyrlabjargaá rennur um Suðursveit. Hún er að meginstofni dragá en jökulsá að nokkru. Hún fær fær hluta vatns síns frá
Steingrímsstöð er þriðja stöðin sem byggð var á Sogssvæðinu. Í stöðinni er virkjað fall Efra-Sogs úr Þingvallavatni í Úlfljótsvatn. Miðlunarstífla
Fyrstu hugmyndir um að virkja afrennslisvatnið úr Vestfjarðagöngum, sem rann út í Tunguá, munu hafa kviknað fljótlega eftir að „fossinn
Vatnsfellsstöð nýtir fallið í veituskurðinum á milli Þórislóns og Krókslóns sem er uppistöðulón Sigöldustöðvar. Stöðin er í rekstri þegar vatni er miðlað úr Þórisvatni yfir í Krókslón
Listi yfir raforkustöðvar í stafrófsröð Bjarnarflag Blævardalsárvirkjun Blönduvirkjun Búðarhálsstöð Búrfellsvirkjun Elliðaárstöð Fjarðarselsvirkjun Fljótsdalsstöð Garðsárvirkju Gönguskarðsárvikjun Grísárvirjun Hellisheiðarvirkjun Hrauneyjafossstöð Írafossstöð Kárahnjúkar
Þeistareykjastöð Heimamenn áttu frumkvæði að nýtingu svæðisins, en saga Þeistareykja nær allt til ársins 1999. Það var svo árið 2005
nat.is er upplýsinga- og ferðavefur um Ísland sem var stofnaður 1998. Íslenska útgáfan er is.nat.is. ( nat@nat.is )