Skagi er milli Húnaflóa og Skagafjarðar, u.þ.b. 50 km langur og 30 km breiður. Nyrzt er Skagaheiði, fremur láglend, en sunnar rísa há fjöll og dalir, sem teygjast inn á Eyvindarstaðaheiði. Strandlengjan er víðast lág og lítt vogskorin. Hæst ber þar Ketubjörg. Þarna verpa margar tegundir fugla, dúntekja er talsverð og góð veiði í vötnum og ám. Á utanverðum Skaga er talsverður reki. Vegalengdin frá Sævarlandsvík að Skagatá er u.þ.b 30 km. Byggð er þéttari á vestanverðum Skaga, þar sem er mun grösugra, en austantil eru mörg eyðibýli.
Í maí og júní 2008 stigu tvö bjarndýr á land á Skaga. Hið fyrra fannst á Þverárfjalli og
var skotið þar. Hið síðara að Hrauni á Skaga. Ærnu fé var kostað til að láta flytja búr og sérfræðing í deyfingu villtra dýra frá Danmörku. Allt kom fyrir ekki og nauðsynlegt reyndist að fella þetta dýr líka. Dýrin voru stoppuð upp og prýða nú söfn á Sauðárkróki og Blönduósi.
Skagatá. Nyrzti hluti Skaga norðan Hrauns. Viti reistur 1913 (endurbyggður 1935).
Keta er bær og kirkjustaður á austan- og utanverðum Skaga. Hvammsprestakall var lagt niður árið 1975 og sóknin lögð til Sauðárkróks. Ásbúðir og Víkur í Austur-Húnavatnssýslu eru í sókninni.
Keta er fornt höfuðból. Þaðan var róið til fiskjar og hlunnindi eru talsverð. Ketubjörg (122m) eru gamall gígtappi úr stuðluðu grágrýti, líklega frá fyrri hluta ísaldar. Stakur drangur í sjó heitir Kerling. Þjóðsögur segja frá tröllum í björgunum, sem gerðu ferðamönnum þjóðveginn stundum illfæran. Grímsborg í túninu er bústaður álfa.
