Höfðabrekku-Jóka er einhver þekktasti draugur landsins og ganga af henni ýmsar sagnir.
Jóka var húsfreyja á Höfðabrekku. Henni mislíkaði mjög, þegar Þorsteinn vinnumaður hennar, barnaði dóttur hennar og heitaðist við hann. Fljótlega eftir dauða Jóku varð fólk vart við, að hún lá ekki kyrr. Hún sást oft í búrinu, þar sem hún skammtaði mat og blandaði jafnan mold saman við hann. Hún sótti svo fast að Þorsteini vinnumanni, að hann varð að flýja út í Vestmannaeyjar, þar sem hann bjó í 19 ár. Þá gerði hann sér ferð í land og hitti Jóku fyrir í fjörunni. Þar þreif hún til hans, færði hann á loft og keyrði hann svo fast niður, að hann hlaut bana af. Þá var Jóka gengin upp að hnjám af löngum erli. Jóka var kveðin niður í Kerið á Stóra-Grænafjalli á áfrétti Fljótshlíðinga. Þegar það gerðist, hljóðaði hún svo ógurlega, að fjallið smalaðist sauðlaust í fyrsta og eina skiptið.