Sæbólskirkja er í Þingeyrarprestakalli í Ísafjarðarprófastsdæmi.
Sæból er bær og kirkjustaður yzt við vestanverðan Önundarfjörð. Þar var kirkja helguð Maríu guðsmóður, Jóhannesi postula, Magnúsi Eyjajarli, Þorláki helga og Katrínu mey. Núpsstaður í Dýrafirði þjónaði Sæbólskirkju lengi þar til Þingeyri tók við.
Í aftakaveðri 28. janúar 1924 fauk timburkirkja sem reist hafði verið á Sæbóli Ingjaldssandi árið 1858. Þá efndi 70 manna söfnuður kirkjunnar til fjársöfnunar um Dýrafjörð, Önundarfjörð og meðal brottfluttra í Reykjavík, svo unnt yrði að byggja nýja kirkju.
Núverandi steinkirkja var vígð 29. september 1929. Gamla kirkjan stóð vestar, eða í túninu við Sæból I. Guðjón Samúelsson teiknaði núverandi kirkju og er hún ein af hans fyrstu kirkjuteikningum.
Jón Sveinn Jónsson, bóndi á Sæbóli, skar út altarisgráður og bekki. Jón var bróðir Guðmundar Jónssonar útskurðarmeistara á Ísafirði. Guðmundur Einarsson frá Miðdal gerði skírnarsáinn. Ljósahjálmur úr kopar frá 1649 er elzti gripur kirkjunnar. Mörg nöfn erlendra karlmanna eru greipt í hann, enda talið að hann sé gjöf frá erlendri skipshöfn, sem bjargaðist í land úr sjávarháska á Ingjaldssandi. Einnig er að finna fornan kaleik og patínu frá árunum 1733 og 1776. Ljóskrossinn er gjöf til minningar um séra Sigtrygg Guðlaugsson (1862-1959) á Núpi. Hann þjónaði Sæbólskirkju a.m.k. í 33 ár og talið er, að hann hafi farið 900 sinnum yfir Sandsheiði í embættiserindum. Legstaður hans er í Sæbólskirkjugarði.
