Eiríksjökull (1675m) er u.þ.b. 22 km² jökulskjöldur á móbergsstapa með grágrýtisdyngju á toppi. Flatarmál sökkuls stapans er u.þ.b. 40 ferkm. Hann er hæstur fjalla vestanlands. Þetta fjall varð til við gos undir jökli, sem náði að bræða sig í gegnum ísinn, þannig að hraun runnu og mynduðu dyngjuna, sem jökullinn hylur. Nokkrir skriðjöklar ganga niður að norðaustan- og norðanverðu, s.s. Stórijökull og Brókarjökull. Eiríksjökull er sunnan Hallmundarhrauns og vestan Langjökuls og blasir við sjónum í góðu skyggni frá Borgarfirði og suður af Holtavörðuheiði. Skarðið milli jöklanna heitir Flosaskarð. Eiríksjökull freistar margra fjallgöngumanna. Hann er mjög skriðubrattur og ekki auðgengur af þeim sökum.
Í norðanverðum skriðunum er Eiríksgnípa, sem sögð er bera nafn eins Hellismanna, sem bændur í Borgarfirði réðust gegn eftir að þeir höfðu valdið usla með dvöl sinni í Surtshelli og aðdráttum. Borgfirðingum tókst að koma þeim að óvörum, er þeir sváfu í svokallaðri Vopnalág nálægt Helluvaði á Norðlingafljóti. Einn þeirra, Eiríkur, var eltur upp hlíðar Eiríksjökuls og fótur höggvinn undan honum. Hann komst engu að síður undan á handahlaupum, til skips og úr landi.