Aðaldalur nær yfir mestan hluta láglendisins suður af Skjálfandaflóa alla leið vestur að Skjálfandafljóti 
og heiðarinnar norður af Fljótsheiði, þar sem Garðsnúpur er nyrztur. Suðurmörkin eru Vestmannsvatn, þar sem Reykjadalur tekur við. Austurmörkin eru Laxá og Hvammsheiði upp að brúum við Grenjaðarstað. Suður úr dalnum ganga Reykjadalur, Þegjandadalur (óbyggður) og Laxárdalur.
Utanverður Aðaldalur er þakinn hraunum milli Laxár og Skjálfandafljóts, alls 100 ferkílómetrar. Víðast liggur Eldra-Laxárhraun (3500 ára; úr Ketildyngju) undir Yngra-Laxárhrauni (2200 ára; úr Þrengsla- og Lútentsborgum). Þessi hraun eru að mestu þakin kjarri og gróðri. Þar er fjöldi gervigíga, sumir holir að innan, sem voru oft nýttir til geymslu fjár. Aðaldalshraun eru mjög gjótótt og þar hefur týnzt fjöldi fjár. Steingrímur Baldvinsson, bóndi í Nesi, féll í eina slíka, 7-8 m djúpa, og var bjargað eftir tvo og hálfan sólarhring. Húsavíkurflugvöllur er í Aðaldalshrauni.
Vestan Skjálfandafljóts er Kaldakinn, suður frá Ljósavatnsskarði að Skjálfandaflóa. sveitin liggur að bröttum og hrikalegum Kinnarfjöllum með grunnum dölum, skörðum og sums staðar sísnævi. Sveitin er víðast grösug, en mýrlend og stórar starengjar meðfram fljótinu. Þarna er snjóþungt flesta vetur en samt allþéttbýlt.
