Fljótaá er í Holtshreppi í Fljótum, Skagafjarðarsýslu. Laxveiðin í Fljótaá er mjög breytileg frá ári til árs eða á bilinu 80 í allt að 400, þegar vel árar. Sjóbleikjuveiðin er ein sú besta hér á landi og þó víða væri leytað. Ársaflinn hefur farið yfir 7000 bleikjur. Veiðisvæði Fljótaár er frá stíflu, fyrir neðan Stífluvatn, að Miklavatni. Frárennsli Miklavatns er um Hraunós, gegnum mjótt eyði, til sjávar.
Vegalengdin frá Reykjavík er u.þ.b. 430 km (42 km styttri um Hvalfjarðargöng), 36 km frá Hofsósi og 24 frá Siglufirði (104 km frá Akureyri um Lágheiði).
Undanfarin sumur hefur einungis verið veitt á flugu í Fljótaánni og öllum laxi sleppt lifandi í ána aftur.
Skeiðsfossvirkjun
Fljótaá
Fljótaá á upptök í fjöllum norðanvert á Tröllaskaga, einkum sunnan við Lágheiði. Áin rennur í gegnum Stíflu, sérstæðan dal sem er 2 km að lengd og 1 km að breidd. Dalsmynnið að norðanverðu er girt háum hólum, Stífluhólum, og hefur áin brotið sér leið í gegnum hólana á 1 km kafla. Þaðan rennur hún í Miklavatn og síðan út í Fljótavík. Fljótaá er dragá og er því vatnsmagn hennar breytilegt eftir árstíðum. Vatnasvið mun vera um 110 km2.
Siglfirðingar fengu snemma á öldinni augastað á virkjun Fljótaár. Árið 1935 var bæjarstjórn Siglufjarðar heimilað að reisa og reka raforkustöð við Fljótaá og leggja háspennutaugar til Siglufjarðar.
Eftir að RARIK tók við rekstrinum var ráðist í umfangsmiklar endurbætur. Nýjum botnloka var komið fyrir í stíflu 1994, inntak lagfært, ristar endurnýjaðar, svo og rafkerfi. Til þess þurfti að tæma forðalónið. Samhliða þessu var gangráður og rafall í vélasamstæðu endurnýjaður ásamt ýmsum þéttingum og fóðringum fyrir vatnsvélina. Árið 1995 var unnið að umfangsmiklum endurbótum á Skeiðsfossvirkjun II, gerðar voru sams konar lagfæringar á vélasamstæðu og vatnsvél og í Skeiðsfossvirkjun árið áður. Árið 1996 var Skeiðsfossvirkjun búin undir fjargæslu og fjarstýringu.
Uppsett afl beggja virkja er 4,8 MW.
Til baka
