Lónafjörður á milli Hrafnfjarðar og Veiðileysufjarðar og Lónanúps og Múla. Hann er þröngur og sólin bræðir vetrarsnjóinn ekki fyrr en komið er vel fram á sumar. Snjódældagróðurinn ljær firðinum litskrúðugan blæ meðan hans nýtur við. Borðeyri er langt rif út í fjarðarmynnið yzt og vestast við rætur Múla.
Á milli Hrafnsfjarðar og Lónafjarðar kúrir Lónanúpur eins og skip á hvolfi. Umhverfið í Lónafirði einkennist annars mjög af klettum sem standa efst í fjöllum eða ganga í sjó fram. Sauðungseyri er beint á móti handan fjarðar með stórri tjörn. Fyrrum hét hún Sauðhúseyri, þegar Sauðhús séra Halldórs á Stað í Grunnavík voru þar. Ein þjóðsagnanna frá þessu svæði segir frá viðureign Dýra-Steinþórs og þjófóttrar skessu á eyrinni og sigri Steinþórs.
Einbúi klýfur fjarðarbotninn í tvo voga. Hann er hömrum girtur og skriðurunninn og talinn bera órækan vitnisburð um stóra megineldstöð á svæðinu við austaverða Jökulfirði. Það er aðeins hægt að ganga fyrir Einbúa á fjöru vegna sjávarlóna, sem ná upp að fjallsrótum.
Sagnir herma, að þau séu botnlaus. Sópandi heitir vogurinn austan Einbúa en vestari vogurinn greinist í víkurnar Rangala og Miðkjós. Rangali státar af fallegum berggangi, sem gengur í sjó fram.
Eyðibýlið Kvíar er skammt utan fjarðarmynnisins að norðanverðu og munnmæli herma, að tvö önnur býli hafi verið við fjörðinn, Gautastaðir í Gautastaðahlíð við vestanverðan fjörðinn utan Rangala. Þar eru elztu merki um skóga á landinu, rúmlega 14 milljón ára. Holur eftir trjáboli mynduðust, þegar hraun rann yfir skóginn. Trjábolirnir brunnu ekki vegna skorts á súrefni en koluðust og veðruðust brott með tímanum.
Gönguleð liggur úr Miðkjós um Snókaskarð í Drífandisdal til Smiðjuvíkurbjargs. Þar er Snókur til vinstri. Önnur gönguleið liggur upp úr Rangala um Rangalaskarð í Hornvík. Þessar leiðir eru ómerktar en auðveldar í góðu skyggni. Upp úr Sópanda liggur fremur vanrötuð gönguleið um Þrengsli til Barðsvíkur.