Deildartunguhver er líklega vatnsmesti hver jarðar. Vatnsmagnið er u.þ.b. 180 l/sek. af 98°C heitu vatni, alls 40% alls heits vatns, sem kemur náttúrulega upp á yfirborðið í Borgarfirði. Hvergi annars staðar á landinu sprettur upp meira heitt vatn en í Borgarfirði. Mikil gróðurhúsarækt er í Deildartungu og víðar í grenndinni.
Friðað afbrigði af burknanum skollakambi (blechnum spicant) vex við hverinn. Hverinn var virkjaður að fullu til hitaveitu á Akranesi (64 km), í Borgarnesi (34 km) og á nokkrum bæjum á leiðinni.
Mæðiveikinnar, sem herjaði á sauðfé landsmanna um áratugaskeið, varð fyrst vart á Deildartungu og veiking var gjarnan kölluð Deildartunguveikin í upphafi.
Þórir Þorsteinsson, prestur að Deildartungu, og kona hans létust í suðurgöngu á 12. öld og í kjölfarið komu upp hin sögufrægu Deildartungumál vegna arfaskipta. Rituð hefur verið bók um Deildartunguætt (Ari Gíslason og Hjalti Pálsson).
