Stóra-Hof við Eystri-Ranga á Rangárvöllum var og er stórbú.
Ketill hængur Þorkelsson nam lönd á milli Þjórsár og Markarfljóts og deildi því síðar með mörgum göfugum mönnum samkvæmt Landnámabók. Dóttursonur Marðar gígju á Velli, Mörður Valgarðsson, bjó þar á söguöld. Hann rægði Höskuld Hvítanesgoða við Njálsbræður, sem drápu hann. Þar með hófst atburðarás mannvíga og blóðsúthellinga og loks leiddi drápið til Njálsbrennu.
Kirkja var að Stóra-Hofi fram undir 1703 og var þjónað frá Odda. Nauðsynlegt var að flytja bæinn vegna sandfoks í kringum 1770. Á árunum 1904-07 sat Einar Benediktsson sem sýslumaður Rangæinga að Stóra-Hofi.
